జీవులా ? నిర్జీవులా ?

కొన్ని కొన్నిసార్లు సజీవంగా ఉన్నవేవో, నిర్జీవంగా ఉన్నవేవో చెప్పడం మనకు చాలా కష్టమవుతుంది. ఉదాహరణకు గింజలు జీవులా లేక నిర్జీవులా ? పోనీ కోడిగుడ్డు ? నడిచే స్థితిలో ఉన్న కారు, విమానం లాంటివి జీవించి ఉన్న వాటికిందికి వస్తాయా లేక జీవం లేని వాటి కిందికి వస్తాయా ? మరి వైరస్ లు ?...

వీటిలో జీవం ఉన్నవేవి, జీవం లేనివేవి ? వినడానికి ఈ ప్రశ్న చాలా సులభంగా కన్పిస్తుంది. కాని జవాబు దగ్గరికి వచ్చేసరికి మాత్రం మనకు ఎన్నెన్నో సందేహాలు కలుగుతాయి.

బతికి ఉన్న వాటిలో ప్రాణం ఉంటుంది. అంటే ఏదో రకమైన శక్తి వాటిని నడిపిస్తుంటుంది. అవి ఊపిరి తూసుకుంటాయి. తిండి తింటాయి. తిన్న తిండిని శక్తి రూపంలోకి మార్చుకుంటాయి. పనికిరాన్ని పదార్థాన్ని, శరీరంలో ఉత్పన్నమయ్యే మలినాలను విసర్జిస్తాయి. ప్రాణుల్ని ఏమన్నా చేసినప్పుడు అందుకు తగిన ప్రతిక్రమను అవి వెంటనే తూపుతాయి. అని ఈ లెక్కన కారు కూడా జీవించి ఉన్న వాటి కిందికే వస్తుందని కొందరు వాదిస్తారు. ఎందుకంటే కారు కూడా పెట్రోలు అనబడే ఓ పదార్థాన్ని తింటుంది. దాని నుంచి శక్తిని ఉత్పత్తి చేస్తుంది. ఆ ప్రక్రియలో మురికి వాయువులను వదిలిపెడుతుంది. మన శ్వాసక్రియలో జరిగినట్లే అది కూడా ఆక్సిజన్ ని తీసుకుని కార్బన్ డై ఆక్సైడ్ ని వదిలి పెడుతుంది. కాబట్టి కారు కూడా జీవించి ఉన్న వాటి కిందకే వస్తుందని కాని ఇలాంటి వాదనలను మనం చాలా సులభంగానే తిప్పికొట్టొచ్చు. ఎలాగంటారా ? కార్లు అనేవి తమకు తాముగా అలాంటి ఆకారాలను పుట్టించలేవు కదా. మనుషులు తయారు చేస్తేనే అవి రూపొందుతున్నాయి. అవి కూడా మనుషులు తయారు చేసిన సైజులో మాత్రమే తయారవుతాయి. అసలు మనుషులు వాటిని తయారు చేయకపోతే అసలు కార్లనేవే వుండవు. కాబట్టి కార్లు అనేవి అసలు జీవుల కిందికి రావని మనం స్పష్టం చేయవచ్చు.

పెరగడం, సంతానాన్ని కనడం, అనే ధర్మాలు మనకు జీవుల్లో మాత్రమే కన్పిస్తాయి. అవునా.... అయితే కొన్ని రకాల జీవులు ఈ సూత్రానికి అతీతంగా కూడా ఉన్నాయి. అవే వైరస్ లు .. ఈ ప్రపంచంలో కెల్లా అతి సూక్ష్మమైన ప్రాణులు.

ప్రాణుల కణాల్లో (సెల్స్) వుండే న్యూక్లియస్ ఆయా ప్రాణఉల పెరుగుదలలోనూ, సంతానోత్పత్తిలోనూ కీలకమైన పాత్రను పోషిస్తుంది. అన్న సంగతి మీకు తెలుసుకదా... వైరస్ లు కణాల్లో మాత్రం అలాంటి న్లూక్లియస్ గీక్లియస్ ఏదీ ఉండదు. మరి ఇవి తమలాంటి మరో ఆకారాన్ని ఎలా సృష్టిస్తాయి. అన్న ప్రశ్న సహజంగానే పుడుతుంది. అవునా...

వైరస్ ల ప్రాణంతో ఉన్న ఇతర (ప్రాణుల) కణాల మీద దాడి చేసి, వాటిని ఆక్రమిస్తాయి. ఆ తరువాత ఆ కణంలోని న్యూక్లియస్ లోకి తమలోని పదార్థాన్ని వదిలిపెడుతాయి. దాంతో ఇంకేముంది. ఆ కణాలు పూర్తిగా నాశనమై ఈ వైరస్ లలాగా వుండే కొత్త వైరస్ లు అవరిస్తాయి. ఇలాంటి ప్రక్రియ మన ఒంట్లో పెద్ద ఎత్తున జరుగుతున్నప్పుడు మనం జబ్బుపడతాం. మనకు సర్వసాధారణంగా వచ్చే జలుబుల ఫ్లూలకు వైరస్ లే మూలకారణం అన్న సంగతి మీకు తెలుసు కదా.

తమ మనుగడకై ఇతర జీవులపై ఆధారపడి వుండే పరాన్న జీవుల (పారసైట్లు) గురించి మీకు తెలిసే వుంటుంది. మొక్కల్లోనూ, జంతువుల్లోనూ కూడా ఇలాంటివి ఉన్నాయి. పేలు, జలగలు, కడుపులో బతికే నులి పురుగులు, చిక్కుడు తీగలాంటి లతలు పరాన్నజీవులకు మంచి ఉదాహరణలు. పరాన్నజీవులు తమ అతిథ్య జీవులకు చెందిన రక్తాన్ని ఆహారాన్ని, లేదా నీటిని పీల్చుకుని తమ మనుగడను కొనసాగిస్తాయి.

అయితే....వైరస్ లు ఈ పరాన్నజీవుల కన్నా భిన్నంగా ఉంటాయి. ఎందుకంటే ఇవి తమ ఆహారం కోసమే కాదు, తాము ప్రాణంతో ఉండేందుకు కూడా పూర్తిగా తమ ఆతిథ్య కణాలపైనే ఆధారపడి వుంటాయి. తమ ఆతిథ్య కణాల నుంచి బయటపడ్డాక ఇవి ఎలాంటి జీవ లక్షణాలనీ చూపించవు. స్ఫటికా కారంలో వుండే ఒకత నిర్జీవ అణువులుగా మారిపోతాయి. అవి ఎంత నిర్జీవంగా మారిపోతాయంటే శాస్త్రజ్ఞులు వివిధ రసాయనాలను కలిపి సృష్టించారు. అంతేకాదు. ఈ పదార్థాన్ని జీవించి ఉన్న కణాల్లోకి వదిలిపెట్టినప్పుడు, అది నిజమైన వైరస్ లలాగే ప్రవర్తించడం అందరినీ ఆశ్చర్యంలో ముంచెత్తింది. ఇంతకూ వైరస్ లలో వుండే రసాయనం ఏమిటనుకుంటున్నారు ? అది ప్రొటీనుకు చెందిన ఒక అణువు, ఇంకాన్యూక్లియస్ ఆమ్లంల మిశ్రమం మాత్రమే. అన్ని జీవులకూ ఈ రెండు పదార్థాలే ప్రారంభ సామగ్రి. అయితే ఈ రసాయనాన్ని సజీవంగా మార్చే అంశం ఏమిటన్నది మాత్రం ఇప్పటిదాకా తేలలేదు.

ఇక్కడ మీకు కన్పించే ఈ ఫోటో ఒక వైరస్ కి చెందినది. ఇందులో న్యూక్లియస్ యాసిడ్ తో రూరొందిన శరీరమూ, దానిపైన ఒక ప్రొటీన్ పొర ఉన్నాయి. ఇవి రెండూ స్థితి స్థాపక ధర్మాన్ని కలిగివుండే ఒక సన్నని పొరలో బంధింపబడి వుంటాయి. అయితే చాలా రకాల వైరస్ లలో ఈ బయటి పొర అనేది అసలు ఉండనే వుండదు. వాటి నిర్మాణం ఇంకా సరళంగా వుంటుంది.

కనిపించని ప్రాణులు

ఇప్పటికి సుమారు ఓ 400 ఏళ్ళ కిందట తొలిసారిగా మైక్రోస్కోపుని ( సూక్ష్మదర్శని) కనుగొన్నారు. వివిధ వస్తువులని సుమారు 280 రెట్లు పెద్దగా చూపే ఆ సాధనంతోనే తొలిసారిగా జీవకణాలను, ఏక కణ జీవులు చూడగలిసాడు. మైక్రోస్కోపు సాయంతో బ్యాక్టీరియా, అమీబా, ఈస్ట్ తదితర ఏకకణ జీవులని, మన శరీరంలోని రక్తకణాలని స్పష్టంగా చూడగలిగారు. అప్పటిదాకా సూక్ష్మ జీవులు అనేవి ఓ పెద్ద రహస్యంగా వుండి, అనేక వాద వివాదాలకు కారణమయ్యాయి.

బ్యాక్టీరియాలు లేక సూక్ష్మక్రిములు అనేవి సొంతంగా జీవించగలిగే వాటిలో అతి చిన్న ప్రాణులని చెప్పాలి. రకరకాల బ్యాక్టీరియాల్లో అన్నిటికన్నా పెద్దగా ఉండేవి. ఏ పాటి పరిమామంతో వుంటాయో తెలుసా... అవి మన ఎర్ర

రక్తకణంలోని పదో వంతుకన్నా చిన్నగా వుంటాయి. ఈ జీవులు ఒక మిల్లీమీటరులో సుమారు పదో వంతు మాత్రమే (0.08 మి.మీలు) వుంటాయి.

ఇక బ్యాక్టీరియాల్లో అన్నిటికన్నా చిన్నవి ఏ పరిమాణంలో ఉంటాయంటే ........ అవి మన ఎర్రరక్తకణంలో 14000 వ వంతు మాత్రమే వుంటాయి. అవి ఎంత చిన్నగా వుంటాయో మీరే ఊహించుకోవచ్చు.

అయితే వైరస్ లు బ్యాక్టీరియాలకన్నా ఎంత చిన్నగా వుంటాయంటే , అంత చిన్నగా వుండే బ్యాక్టీరియాలు కూడా వైరస్ లు ముందు భూతాల్లా కనిపిస్తాయి. అన్ని రకాల బ్యాక్టీరియాలను ఫిల్టర్ చేసి ఆపగలిగే ఫిల్టర్ ల నుంచి కూడా వైరస్ లు తేలిగ్గా వెళ్ళిపోగల్గుతాయి.

ఫ్లూకి కారణమయ్యే వైరస్ ఇంతకు ముందు మనం చెప్పుకున్న అతి చిన్న బ్యాక్టీరియా కన్నా 6 రెట్లు చిన్నగా వుంటుంది. ఆలుగడ్డల్లో స్పిండర్ ట్యూబర్ అనే వ్యాధి కారణమయ్యే వైరస్ వైరస్ లన్నింటిలోకి చిన్నది మరి. అది ఏ పరిమాణంలో వుంటుందో తెలుసా... అతి చిన్న బ్యాక్టీరియా కన్నా 2500 వ వంతు చిన్నగా వుంటుంది. మరి ఇంత చిన్నగా వుండే ప్రాణిని మనం ఎలా చూడగలం... అన్న ప్రశ్న పుడుతుంది కదూ.. ఏముంది.. చాలా శక్తివంతమైన ఎలక్ట్రానిక్ మైక్రోస్కోపు సాయంతో మనం ఇలాంటి ప్రాణులను కూడ చూడగల్గుతున్నాం.

ఈ సందర్భంగా మరో గమ్మత్తయిన విషయం గురించి కూడా మనం తెలుసుకోవాలి. ఇటు బ్యాక్టీరియాలకు, అటు వైరస్ లకి మధ్య మరో జీవి కూడా వుంది. అదే రిక్టోసియా టైఫాయిడ్ లాంటి వ్యాధులకు కారణమయ్యేది ఈ జీవే కావడం గమనార్హం. ఈ జీవిపై పరిశోధనలు చేసిన హోవర్డ్ టి.రికెట్ అనే శాస్త్రజ్ఞుడు చివరకు దీని మూలంగానే టైఫాయిడ్ కి గురై 1907 లో కన్నుమూశాడు. రిక్టేసియా జీవన విధానం కొంతమేరకు బ్యాక్టీరియాలను, కొంత మేరకు వైరస్ లను పోలి వుంటుంది. ఏమైతేనేం వైరస్ లలాగే ఇవి కూడా ఇతర సజీవ కణాలపై ఆధారపడి తమ మనుగడను కొనసాగిస్తాయి.

రిక్టేసియాల్లో అన్నిటికన్నా పెద్దవి బ్యాక్టీరియాల్లో అన్నిటికన్నా చిన్నదానికన్నా 10 రెట్లు పెద్దగా వుంటుంది. వాటి సైజు 0.00006 మిల్లీ మీటర్లు వుంటుంది. అంటే మీ వెంట్రుక వెడల్పులో ఇలాంటి 9500 రిక్టేసియాలను ఒకదాని పక్కన మరొకదాన్ని పేర్చవచ్చునన్నమాట.

ఈ బ్యాక్టీరియాలతోను, వైరస్ లతోనూ పోలిస్తే మీరు ఎంత పెద్దగా వుంటారో ఎప్పుడైనా ఆలోచించారా ? ఒకసారి ఊహించి చూడండి. భలే చిత్రమైన అనుభూతి కలుగుతుంది.

అసలు ప్రశ్న

ఒకనాడు ఓ తల్లి ఒంటె - ఒక పిల్ల ఒంటెఒక పెద్ద మేడ నీడలో విశ్రాంతి తీసుకుంటూ ఉన్నాయి.

ఇంతలో ఉన్నట్టుండి పిల్ల ఒంటే అమ్మా...... నిన్నో మాట అడగాలి... అంది.. అందుకు తల్లి ఒంటె అయ్యో అదేం భాగ్యంరా చిట్టి తండ్రీ. తప్పకుండా అడుగు. అంది. మన ఒంటెలకు ఇలా వీపు మీద గూడులాంటిది ఎందుకుంటుందమ్మా... అని అడిగింది పిల్ల ఒంటె.

మనం ఎడారి జంతువులం కదా నాన్నా. మనకు ఎప్పుడంటే అప్పుడు తిండి దొరకదు. అందుకే దొరికినప్పుడే కాస్త కడుపునిండా తిని, దాన్ని కొవ్వు రూపంలోకి మార్చుకుని నిల్వ చేసుకోవాలి. అప్పుడు కొన్ని వారాలపాటు తిండి, నీళ్లు దొరకకపోయినా మనం ఈ కొవ్వుని కరిగించుకుని బతకగల్గుతాం. అలా మన ప్రాణాలను కాపాడేందుకు వుపయోగపడే కొవ్వుని నిలువ చేసుకునేందుకే ఈ శరీరం భాగం వుంది. అని జవాబిచ్చింది తల్లి ఒంటె.

మన కాళ్ళు ఇంత పొడుగ్గానూ, గట్టిగానూ, మన పాదాలు ఇలా గుండ్రంగానూ ఎందుకున్నాయమ్మా... అని తన రెండో ప్రశ్నను సంధించింది. పిల్ల ఒంటె.

ఇవి కూడా ఎడారిలో మనం బాగా బతికేందుకు పనికొచ్చేవే నాయనా. మన కాళ్ళు ఇలా ఉన్నందువల్లే అనేక ఇతర జంతువుల కన్నా మనం ఎడారిలో ఎంతో చక్కగా నడవగల్గుతాం, పరిగెత్తల్గుతాం. అంది తల్లి ఒంటె గర్వంగా...

అలాగా అయితే మన కనురెప్పలు ఇంత పొడవుగా, ఇంత బరువుగా ఎందుకున్నాయమ్మా.... ఒకోసారి వీటి మూలంగా నాకు చూడ్డం కూడా కష్టమవుతోంది. అంది పిల్ల ఒంటె.

ఒరే చిట్టి తండ్రీ. ఇవి కూడా మన రక్షణ కోసమేరా. ఎడారిలోని విపరీతమైన కాంతి నుంచి, ఇసుత తుఫానుల నుంచి మన కాళ్ళను కాపాడేందుకోసమే ఈ పెద్దపెద్ద కనురెప్పలు. అంది తల్లి మరింత గర్వపడుతూ.

భలే బాగుందమ్మా. మన వీపు మీద ఉన్న ఈ గూనిలాంటి బాగమేమో ఎడారిలో బతికేటప్పడు గట్టి కాళ్ళేమో ఎడారిలో చక్కగా నడిచేందుకు. ఇక ఈ పెద్ద పెద్ద కనురెప్పలేమో ఎడారిలో రేగే ఇసుక తుఫానుల నుంచి మన కళ్ళను కాపాడుకొనేందుకు, మరలాంటప్పుడు ఎంచగ్గా మనం ఎడారిలో ఉండకుండా ఇక్కడ ఈ నగరంలో ఎందుకు ఉన్నట్లు... అని అడగింది పిల్ల ఒంటె.

పిల్ల ఒంటె అడిగిని అన్ని ప్రశ్నలకూ సరైన జవాబులని ఇచ్చిన తల్లి ఒంటె మరి ఈ ప్రశ్నలకు సరైన జవాబును చెప్పగలదంటారా... తల్లి ఒంటె కంటే మనుషులే బాగా చెప్పగలరైమో గదా...